កាលពីប្រហែលប្រាំឆ្នាំមុន ខ្ញុំចូលចិត្តមើល wordpress ពីព្រោះកាលនោះមិនសូវជាមានអ្នកលេង Facebook ប៉ុន្មានទេ ហើយមានអ្នកសរសេរអត្ថបទច្រើន ខ្ញុំក៏អានលេងៗទៅ។ គិតៗទៅសប្បាយម៉្យាងដែរ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែល Facebook ចាប់ផ្តើមវាយលុកខ្លាំង អ្នកសរសេរកំណត់ហេតុផ្ទាល់ខ្លួនក៏បានផ្លាស់ទីទៅទីនោះអស់នៅសល់តែអ្នកចាស់ៗប៉ុន្មានអ្នក ហើយគាត់មិនសូវជាសរសេរទៀត។ នឹកភូមិនេះណាស់ សង្ឃឹមថាអ្នកចាស់ទៅ អ្នកថ្មីមក តែមានថ្មីមកពីណា អ្នកចាស់ទៅ អ្នកថ្មីមិនមកទៀត ឥលូវគ្មានកំណត់ហេតុមើលទៀតទេ។ តើមានអ្នកសរសេរថ្មីតែមកពីខ្ញុំមិនដឹង រឺក៏យ៉ាងម៉េច។ ខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្ត Facebook ទេរាល់ថ្ងៃនេះ ទោះបីបើករាល់ថ្ងៃហើយអានរាល់ថ្ងៃ តែអ្នកដឹង ខ្ញុំដឹង ថាវាធំពេករហូតដល់មានរឿងរញ៉េរញ៉ៃច្រើន ខ្លះរឿងមិនពិត ខ្លះឈ្លោះគ្នា ឈឺក្បាលណាស់ ទើបត្រលប់មកកន្លែងចាស់នេះ។ ស្ងប់ស្ងាត់បែបនេះក៏ល្អ មិនចាំបាច់ទទួលរងនូវរឿងរ៉ាវដ៏សាំញាំតាប៉ែម៉ង។ ធុញណាស់ គិតបញ្ចេញរឿងរ៉ាវក្នុងចិត្តនៅទីនេះវិញ។ ហើយកាលហ្នឹងខ្ញុំលេង Facebook ដោយសារតែហ្គេមដាំបន្លៃខ្ញុំទេ តែលេងបានតិចគេបិទ server បាត់ តែនៅសល់ភោជនីដ្ឋានមួយទៀត តែមានណា លេងបានយូរតិចគេបិទ server មួយទៀត ស្ញេញ ។ ឈឺចិត្តម៉ង៎។ ពីមុនខ្ញុំចូលចិត្តកុំព្យូទ័រណាស់ បើថ្ងៃមិនរៀនវិញបើកលេងចង់២៤ម៉ោង និយាយមែន។ ហើយខ្ញុំក៏ចេះច្រើនដែរ ពីព្រោះ ពេលខ្ញុំមិនចេះអ្វីមួយ ខ្ញុំមានទំលាប់សួរ Google ដើម្បីរកចម្លើយនៃចម្ងល់របស់ខ្ញុំ។ តែដល់ពេលធំឡើងមិនដឹងម៉េច ក៏ប្តូរចិត្តមិនសូវពូកែខាងហ្នឹងវិញ។ មិនមែនថាខ្ញុំមិនចង់ទេ ខ្ញុំនៅតែចង់ពូកែខាងកុំព្យូទ័រដូចកាលពីតូច ប៉ុន្តែដូចបាត់ដុងម៉េចមិនដឹងទេ។ ទោះខ្ញុំរៀនពីវាទៀតក៏រៀនមិនចូល។ ហឹម បើខ្ញុំពូកែខាងកុំព្យូទ័រដូចកាលពីតូចចឹងប្រហែលឥលូវខ្ញុំនិស្សិតពូកែអាយធីទៅរៀនស្រុកគេបាត់។ តែមានអារម្មណ៍ថាបាត់ខាងហ្នឹង មានដុងខាងភ្លេងវិញ។ ឥលូវចូលចិត្តលេងភ្លេចនិងស្តាប់ភ្លេងខ្លាំង។ ចូលចិត្តលេងហ្គីតាណាស់ ប៉ុន្តែច្រៀងដូចកូនគោអញ្ចឹង។ ខ្ញុំដឹងថាសរសេរយូរៗចាកប្រធាន ប៉ុន្តែដើម្បីអោយភូមិនេះមានសមាជិកត្រលប់មកវិញម្នាក់ទៀតនិងសង្ឃឹមថាមានសមាជិកថ្មីថែមជាច្រើនទៀតដើម្បីអោយខ្ញុំអង្គុយអាន Bullshit របស់ពួកគេដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធគ្នាទៅវិញទៅមកនិងកែអផ្សុកខ្លះៗ។
រឿងដ៏សំខាន់បំផុតដែលខ្ញុំបានរៀនក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ
នៅពេលនេះគឺម៉ោងបីទៀបភ្លឺ ជាពេលដែលខ្ញុំគេងមិនលក់ទៀតហើយ។ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តសរសេរអត្ថបទមួយនេះឡើង។ តាមពិតទៅរឿងហ្នឹងខ្ញុំរកសរសេរយូរហើយប៉ុន្តែខ្ញុំជាមនុស្សខ្ជិល ទើបតែពេលនេះមានអារម្មណ៍ចង់សរសេរ ពីព្រោះបើមិនសរសេរគឺខ្ញុំនឹងភ្លេច ពីព្រោះខ្ញុំឆាប់ភ្លេចណាស់។ ហើយមិនដឹងមានអ្វីមកជម្រុញទឹកចិត្តអោយសរសេរអត្ថបទនេះឡើងទាំងកណ្ដាលយប់ជិតភ្លឺនេះ។ បាន ចាប់ផ្តើមនិយាយចុះ។ រឿងដែលខ្ញុំគិតថាជាមេរៀនដ៏សំខាន់សម្រាប់ជីវិត “ខ្ញុំ” ពេលនេះគឺជាបទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំជួបផ្ទាល់។ បើនិយាយទៅគឺថា បញ្ហាដែលយើងកំពុងជួប មិនមែនជាបញ្ហាដែលបង្អាក់យើងមិនអោយសម្រេចអ្វីមួយដែលយើងចង់ធ្វើនោះទេ។ ខ្ញុំឧទាហរណ៍អោយស្រួលយល់ភ្លាមៗ ពេលនេះបើខ្ញុំនៅតែខ្ជិលមិនសរសេរ ដោយគិតថា យប់ហើយ គួរចូលគេង រឺ គ្មាននរណានឹកឃើញកណ្តាលយប់ធ្វើភ្លាមនោះទេ នោះប្រហែលគ្មានអត្ថបទនេះទេ។ មួយទៀត និយាយពីការសិក្សាវិញ។ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយ។ ខ្ញុំធ្លាប់គិតថា បើយើងក្រ គ្មានលុយ ប្រហែលគ្មានអារម្មណ៍រៀននោះទេ រឺ រៀនមិនឈ្នះគេនោះទេ.. ប្រហែលជាខុសហើយ (ចំពោះខ្ញុំ) ។ តាមបទពិសោធន៍ខ្ញុំ ឃើញថា នៅកំឡុងពេលមួយដែលខ្ញុំ គ្មានលុយក្នុងខ្លួនសោះហើយក្នុងចិត្តគិតតែរឿងហ្នឹង ពេលនោះចម្លែកមែនទែន ព្រោះស្រាប់តែពេលទៅរៀន អង្គុយក្នុងថ្នាក់ ប្រឹងស្តាប់គ្រូណាស់។ នេះប្រហែលជាខ្ញុំគិតថា បើយើងគ្មានដូចគេ យ៉ាងហោចណាស់ អង្គុយស្តាប់គ្រូទៅ វាប្រសើរជាងអង្គុយចោលឥតប្រយោជន៍។ ហើយ កំឡុងពេលមួយដែលមានចាយមានញ្ញាំ ឆ្អែត ជីវិតសុខស្រួលមែនទែន ស្រាប់តែពេលចូលអង្គុយរៀន គឺខ្ជិលតែម្តង ។ នេះប្រហែលជាខ្ញុំ អោយតែជួបអ្វីងាយស្រួលតែងតែមិនខ្វល់ មិនខិតខំប្រឺងប្រែង។ សរុបមក ខ្ញុំយល់ថា បើមានស្រួលពេក ធ្វើអ្វីមិនងាយជោគជ័យនោះទេ តែបើខ្លួនគ្មានអ្វីសោះ នោះស្រាប់តែខ្លួនខំប្រឹងឯង។ មួយវិញទៀត ពេលខ្ញុំដើរជាមួយមិត្តភក្តិដែលមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង មានស៊ីមានចាយ មានលុយចាយមិនចេះអស់។ ចិត្តខ្ញុំស្រាប់តែដូចមិត្តខ្ញុំអញ្ចឹង ដោយគិតថាបើមិនបានដូចគេគឺមិនសប្បាយចិត្តនោះទេ ហើយមិនខ្វល់ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំស្អីៗ ដឹងតែធ្វើម៉េចអោយ ខ្លួនឯងបានប្រហែលមិត្តភក្តិទើបអស់ចិត្ត។ តែ មួយរយៈនេះពេលខ្ញុំដូរថ្នាក់ទៅរៀនជាមួយមិត្តភក្តិម្នាក់ដែលរៀនរស់ដោយខ្លួនឯង និងកំពុងចូលធ្វើការដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតខ្លួនឯង ស្រាប់តែការគិតរបស់ខ្ញុំប្តូរទាំងស្រុង។ មិនមែនថាខ្ញុំលែងចង់បានរបស់ល្អ រឺ ចង់ស៊ីចាយស្រួលនោះទេ ប៉ុន្តែគំនិតទាំងនោះនៅពេលនេះស្រាប់តែផ្អាកសិន ហើយគិតម្តងទៀតថា មិត្តខ្ញុំ ម៉ាក់ប៉ាគេ មិនមានទេ គេត្រូវធ្វើការរកលុយ រៀនដោយខ្លួនឯង បើខ្ញុំចេះតែដើរ ហ៊ឺហារនោះខ្ញុំពិតជា ចោលម្សៀតណាស់។ ពេលហ្នឹងហើយដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតថា បើខ្លួនឯងមិនទាន់ចេះរកលុយទេ កុំចោលម្សៀតពេក។ ទោះបីថាអោយខ្លួនឯង តែតាមការពិត ចិត្តនៅតែចង់ ហ៊ឺហារអញ្ចឹង គ្រាន់តែឥលូវនៅទប់បាន។ សង្ឃឹមថាទប់អារម្មណ៍ចោលម្សៀតហ្នឹងអោយបានយូរតាមដែលអាចធ្វើបានចុះ។ ហឹម.. ។
វិធីបង្តើតវេបសាយងាយងាយដោយhtml
ដោយសារតែខ្ញុំឃើញគេស្វែងរកពីការបង្កើតវេបសាយ ដូចនេះខ្ញុំក៏បានបង្ហាញអំពីការបង្កើតវេបសាយដោយប្រើប្រាស់ ភាសា htmlដោយងាយៗព្រោះ ក្នុងភាសាសំរាប់បង្កើតវេបសាយដែលងាយស្រួលជាងគេមានតែ html ដែលស្រួលជាងគេ
ដំបូងសូមអ្នកបើកដំនើរការកម្មវិធីNotepadដែលមានស្រាប់នៅក្នុងwindowsរបស់អ្នកដោយគ្រាន់តែសរសេរនិងត្រូវចាំកូដដូចខាងក្រោមព្រោះកូដខាងក្រោមជាកូដសំរាប់អោយHTMLដំនើរការ។
<html>
<head>
<title> name of your site </title>
</head>
<body>
that is the place of put anything to website
</body>
</html>
សរសេរវាចូលទៅក្នុងNotepadរួចរក្សាទុកវាជាextension .html , .htm ពីរនេះដាក់មួយណាក៏បានរួចបើកដំនើរការវាអ្នកនឹងឃើញ។
ប្រសិនបើអ្នកចាំកូដនេះហើយអ្នកអាចចេះហើយ។
ពន្យល់អំពីកូដនិមួយៗ។ <title> write some thing </title> កូដនេះមានន័យថាឈ្មោះក្បាលរបស់វេបសាយយើង។ពេលអ្នកសាកល្បងសរសេរអ្នកនឹងឃើញពាក្ស write some thing ក្នុងTab របស់វេបសាយ។ <body> place of website </body> វាជាកន្លែងសំរាប់វេបសាយអាចដាក់ជាអត្ថបទរឺក៏រូបភាពបានក្នុង<body> ….. </body>
ថ្ងៃក្រោយទៀតខ្ញុំនឹងបង្ហាញកូដមួយចំនួនទៀត។ប្រសិនបើមិនយល់រឺក៏ខុសត្រង់ណាសូមជួយប្រាប់ផង។
Eternity Warriors ហ្គេមប្រយុទ្ធជាមួយបីសាចសំរាប់ទូរស័ព្ទAndroid
ហាហា នៅពេលនេះខ្ញុំបានប្រើទូរស័ព្ទAndroidដូចច្នេះហើយខ្ញុំមានអ្វីៗជាច្រើនដើម្បីបង្ហាញអ្នកទាំងអស់គ្នាអំពីកម្មវិធីនិងហ្គេមរឺក៏ការដោះស្រាយផ្សេងៗសំរាប់ទូរស័ព្ទAndroidឥលូវនេះខ្ញុំមានហ្គេមដ៏ល្អលេងមួយសំរាប់អ្នកដែលចូលចិត្តលេងហ្គេមWorld of War Claft ដែលជាប្រភេទហ្គេមមួយសំរាប់ការផ្សងព្រេងដើម្បីកំចាត់បីសាចហើយហ្គេមនេះគឺពិតជាអស្ចារ្យមែនទែន។កុំអោយវែងឆ្ងាយខ្ញុំសូមដាក់Linkសំរាប់ដោនលូតនិងរូបភាពខ្លះៗ។ហើយហ្គេមនេះក៏ល្បីនៅក្នុងទូរស័ព្ទiPhoneផងដែរ។
https://market.android.com/details?id=com.glu.android.warriors&hl=en ដើម្បីចូលទៅកាន់marketរបស់Android និងដោនលូតបានដោយfree.
Galaxy Tab p1000 របស់ខ្ញុំ
នៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះគេនាំគ្នាពេញនិយមនិងTabletជាខ្លាំងដូចជា Ipad Ipad 2 Galaxy Tab Motorola XooM LG Optimus Pad និងមួយចំនួនទៀត។ហើយខ្ញុំក៏ពេញចិត្តមួយនឹងគេដែរគឺGalaxy Tab p1000ព្រោះវាមានទំហំល្មមគ្រាន់បើនិងអាចតេបានទៀតផងហើយមានតំលៃថោកគួរសម។ហាហា។តែទាស់ត្រង់ធំតែមាឌតែដើរយឺតបន្តិច។Tabletនេះប្រើប្រព័ន្ធប្រតិបត្តិការ android 2.2 froyo ដែល២.២នេះល្អប្រើគួរសមហើយអាចsupportបានច្រើន។
ជាមួយនឹងGalaxy Tab p1000 នេះមានម៉ាស៊ីនដូចខាងក្រោម ៖
General | 2G Network | GSM 850 / 900 / 1800 / 1900 |
---|---|---|
3G Network | HSDPA 900 / 1900 / 2100 | |
Announced | 2010, September | |
Status | Available. Released 2010, October |
Size | Dimensions | 190.1 x 120.5 x 12 mm |
---|---|---|
Weight | 380 g |
Display | Type | TFT capacitive touchscreen, 16M colors |
---|---|---|
Size | 600 x 1024 pixels, 7.0 inches (~170 ppi pixel density) | |
– Gorilla Glass display – TouchWiz UI – Multi-touch input method – Accelerometer sensor for UI auto-rotate – Three-axis gyro sensor – Touch-sensitive controls – Proximity sensor for auto turn-off |
Sound | Alert types | N/A |
---|---|---|
Loudspeaker | Yes, with stereo speakers | |
3.5mm jack | Yes, check quality |
Memory | Phonebook | Practically unlimited entries and fields, Photocall |
---|---|---|
Call records | Practically unlimited | |
Internal | 16/32 GB storage, 512 MB RAM | |
Card slot | microSD, up to 32GB, buy memory |
Data | GPRS | Yes |
---|---|---|
EDGE | Yes | |
3G | HSDPA, 7.2 Mbps; HSUPA, 5.76 Mbps | |
WLAN | Wi-Fi 802.11 b/g/n, Wi-Fi hotspot | |
Bluetooth | Yes, v3.0 with A2DP | |
Infrared port | No | |
USB | Yes, v2.0 (proprietary) |
Camera | Primary | 3.15 MP, 2048×1536 pixels, autofocus, LED flash, check quality |
---|---|---|
Features | Geo-tagging | |
Video | Yes, 720×480@30fps | |
Secondary | Yes, 1.3 MP |
Features | OS | Android OS, v2.2 (Froyo), upgradable to v2.3 |
---|---|---|
CPU | ARM Cortex A8 processor, 1 GHz processor; PowerVR SGX540 graphics | |
Messaging | SMS(threaded view), MMS, Email, Push Mail, IM, RSS | |
Browser | HTML | |
Radio | No | |
Games | Yes | |
Colors | Black and Grey | |
GPS | Yes, with A-GPS support | |
Java | Yes, via Java MIDP emulator | |
– Social networking integration – Digital compass – Full HD video playback – Up to 7h movie playback – TV-out – MP4/DivX/WMV/H.264/H.263 player – MP3/WAV/eAAC+/AC3/FLAC player – Organizer – Image/video editor – Thinkfree Office (Word, Excel, PowerPoint, PDF) – Google Search, Maps, Gmail, YouTube, Calendar, Google Talk, Picasa integration – Readers/Media/Music Hub – Adobe Flash 10.1 support – Voice memo/dial/commands – Predictive text input (Swype) |
Battery | Standard battery, Li-Po 4000 mAh | |
---|---|---|
Stand-by | ||
Talk time | Up to 28 h (2G) / Up to 25 h 30 min (3G) |
Misc | SAR US | 1.00 W/kg (head) |
---|---|---|
SAR EU | 1.07 W/kg (head) |
ទៅទិញសៀវភៅទៀតហើយ
ម្សិលមិញខ្ញុំបានប្រាប់ម្តងហើយថាខ្ញុំបានទៅបណ្ណារគារជាមួយមិត្តភក្តិខ្ញុំ។ហើយក៏ជក់ចិត្តថ្ងៃនេះខ្ញុំក៏ទៅម្តងទៀត។ហាហាថ្ងៃនេះអស់ជិតដប់ដុលារគ្រាន់ទិញរបស់ពីរមុខសោះម្តងនេះទិញសៀភៅដែលសរសេរអំពីaccessយេតែប៉ុន្នេះចេះអស់ហើយខ្ញុំ។ហើយគ្រាប់ប៉េងប៉ុងមួយប្រអប់ទៀតអស់៤ដុលារ៥កាក់ដូចគ្នាទាំងអស់ប្រាំបួនដុលារគត់។បើអ្នកណាចង់បានខ្ញុំជួយធ្វើជាសៀវភៅអេលិចត្រូនិចអោយទៀតហាហាហា
ទៅបណ្ណាគារព្រឹកមិញទិញបានសៀវភៅមួយក្បាល!
យេ សប្បាយចិត្តណាស់! ព្រឹកមិញនេះខ្ញុំជាមួយនឹងមិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់បានទៅបណ្ណាគារ(រៀងរាល់ព្រឹកខ្ញុំតែងតែទៅរៀនគួរ)ដល់ពេលមិត្តខ្ញុំបបួលទៅខ្ញុំក៏ទៅៗ។ហើយក៏បានដើរមើលសៀវភៅមួយចំនួនស្រាប់តែត្រូវចិត្ត 🙂 មកមើលលេងសោះត្រូវចិត្តដែរហើយក៏ទិញមួយទៅ។សៀវភៅនោះមានប្រយោជន៍ណាស់។សៀវភៅនោះមានឈ្មោះថា visual studio 2005 ជាភាសាខ្មែរហើយនៅក្នុងសៀវភៅនោះពិតជាមានការរៀបរាប់លំអិតខ្លាំងណាស់ហើយពន្យល់បានល្អទៀតផងហើយមានរហូតដល់បួនរយទំព័រជាង។ហើយមានរៀបរៀងមានតែ២នាក់គឺ អនុបណ្ឌិត តែ សំណាងនិងសាស្ត្រាចារ្យ ជី គីម អ៊ី អីយា បោះពុម្ភតាំងពីឆ្នាំ២០០៧អញ្ចឹងបានជាvb.net 2005 ព្រោះឆ្នាំ២០០៧អត់ទាន់មាន២០០៨តែកូដដូចតែគ្នាយកមកសាកសិន។យេសប្បាយចិត្តណាស់។អ្នកណាចង់បានខ្ញុំវាយជាe-bookអោយ:)និយាយមែនណា បើអ្នកណាចង់បានខ្ញុំធ្វើជាe-bookអោយចុះ។
កើតស្ត្រេស លេងកុំព្យូទ័រយូរៗៗអត់ប្រយោជន៍
សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា!ខានចូលមកសរសេរអត្ថបទយូរហើយ។ឥលូវនេះដូចជាមានអារម្មណ៍ថាអផ្សុកកើតស្ត្រេសមេចមិនដឹងទេ។លេងកុំព្យូទ័រយូរៗទៅក៍មិនដឹងថាធ្វើអ្វីព្រោះធ្វើមិនចេញហើយមានអារម្មណ៍អផ្សុកធុញទ្រាន់កើតស្ត្រេសឈឺក្បាលនិងនៅមិនស្រណុក។មិនដឹងជាមានអាការៈស្អីខ្លះទេ(នៅក្មេងសោះមើលតែមនុស្សធំចង់ចឹង):) ហើយចាក់ស្មុគដល់ក។មានអ្នកណាមានអ្វីថ្មីទេ?សូមជួយចែករំលែកខ្ញុំកំសាន្តផង។ព្រោះតែខ្ញុំវាធុញដល់កំពូលហើយនៅមិនស្រណុកចង់តែមាន.. មានអីគិតមើលខ្លួនឯងទៅ។
យេ ជាប់ហើយៗ
សប្បាយចិត្តណាស់ការខំរបស់ខ្ញុំមិនអត់ប្រយោជន៍ទេឃើញទេអ្នកទាំងអស់គ្នាប្លករបស់ខ្ញុំជាប់ជាកំពូលហើយប្រកាសរបស់ខ្ញុំកជាប់ជាកំពូលដែ
បទពិសោធន៍ក្នុងការទិញវេបសាយ
ខ្ញុំបានមានបទពិសោធន៍ជាច្រើនក្នុងការទិញវេបសាយហើយនឹងបង្កើតប្លក។ដំបូងឡើយកាលពីខ្ញុំអាយុដប់ឆ្នាំខ្ញុំចាប់ផ្តើមលេងអ៊ីនធើណែតហើយការលេងនោះគឺមិនមាននៅផ្ទះនោះទេគ្រាន់តែពេលនោះខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានកុំព្យូទ័រយួដែមួយខ្លួនឯងហើយកុំព្យូទ័រនោះគឺអំនោយរបស់ប៉ាខ្ញុំអោយមកខ្ញុំខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ហើយក៏ចាប់ផ្តើមយកវាទៅផ្ទះពូរបស់ខ្ញុំព្រោះគាត់មានអ៊ីនធើនែតនៅផ្ទះគាត់ហើយខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមលេងវានិងតែងតែបន្ទាន់សម័យកម្មវិធីចាប់មេរោគរបស់ខ្ញុំផងដែរហើយខ្ញុំក៏តែងយកកុំព្យូទ័រខ្ញុំទៅផ្ទះពូខ្ញុំរៀងរាល់ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ផងដែរនៅអាយុ១២ឆ្នាំខ្ញុំក៏ចាប់អារម្មណទៅនឹងវេបសាយទស្សនាវត្តីទូរស័ព្ទហើយខ្ញុំគិតថាបើខ្ញុំអាចបង្កើតវេបសាយបានដូចគេពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់នៅពេលនោះខ្ញុំរិះរកវិធីគ្រប់យ៉ាងដើម្បីបង្កើតវេបសាយដោយគិតស្វែងរកតាមហ្គោលហ្គលផងហើយក៏រកឃើញវេបសាយមួយបង្កើតប្លកសេរីខ្ញុំគិតថាអោយតែបង្កើតបានធ្វើអ្វីក៏បានដែរនៅពេលនោះខ្ញុំក៏បង្កើតបានប្លកមួយដោយកាលនោះមិនខ្វល់ពីឈ្មោះកន្ទុយជាអ្វីនោះទេអោយតែបង្កើតបានទៅគឺបានហើយ ពេលនោះខ្ញុំបានដាក់រូបភាពផងដាក់ទាំងកម្មវិធីដែលយកខ្សែបណ្តាញសំរាប់ដោនលូតមកយ៉ាងច្រើនថែមទាំងវីដេអូបទចំរៀងផងដែរហើយខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមបង្កើតវេបសាយនៅអាយុ12 ឆ្នាំនៅពេលនោះវេបសាយដំបូងរបស់ខ្ញុំត្រូវប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរហើយវេបសាយទីពីរបស់ខ្ញុំបានបង្កើតឡើងនៅពេលខ្ញុំអាយុដប់បីឆ្នាំនៅ ពេលដែលខ្ញុំបានបង្កើតវេបសាយទាំងនោះ គឺការស្រមៃរបស់រូបខ្ញុំបានក្លាយជាការពិតហើយនៅពេលនេះខ្ញុំនឹងបង្ហាញពីប្លកដំបូងនឹងបន្ទាប់ហើយនឹងវេបសាយបង្កើតដំបូងនិងបន្ទាប់
planetchi.blog.com
nachihan.blog.com
…
ហើយប្លករបស់ខ្ញុំមិនមែនមានតែប៉ុន្នឹងទេច្រើនណាស់តែចាំអត់អស់ប្រហែលជាលើស១០ទៀត
សរុបទាំងអស់